അശാന്തം;അതിശാന്തം

നീതിയൊക്കെ കിട്ടുമോ എന്നൊരു ഹാഷ്ടാഗ് ഇടാൻ തോന്നുന്നു.

പേരുകൾ മാറുകയും
കഥകൾ മറന്നു പോവുകയും അല്ലാതെ
നീതിയൊക്കെ കിട്ടുമോ?

കേൾക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന വാക്കുകൾ പറയുക തന്നെ വേണം.

അല്ലെങ്കിൽ അവ,

പിറവിയിലേ മരിച്ചുപോയ കുഞ്ഞുങ്ങളെപ്പൊലെ നിശബ്ദരായ് കരയും;

അവരെ അർഹിക്കാത്തൊരു കാലത്ത് അനാഥരായ് ജനിയ്ക്കും.

അരുവിയുടെ തീരത്ത് മരമായ് തളിർക്കേണ്ട വിത്ത്,

കടലാഴങ്ങളിലെ ലവണമായ് ഉറങ്ങിപ്പോകുന്നതു പോലെയാകുമത്.

പാതിപറഞ്ഞുവെച്ച വാക്കുകൾ ഇങ്ങനെയാണ്‌:

സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്താൻ കഴിയാതെ,

അവ്യക്തതയുടെ അസ്വാതന്ത്ര്യം അനുഭവിക്കുന്നവ;

ഒഴുകാനനുവാദമില്ലാത്ത പ്രവാഹത്തിന്‌ വേരുമുളച്ചു പോകുന്നതുപോലെ,

മറ്റെന്തൊക്കെയോ ആയി മാറിപ്പോകുന്നവ.

ചില വാക്കുകൾ പറയുക തന്നെ വേണം,

കേൾവിയിലേക്കെത്താൻ ഒരു ജന്മം യാത്രചെയ്യേണ്ടി വന്നാലും.

(ആത്മ )വിശ്വാസം:

കൊടുങ്കാറ്റ് സങ്കല്പിച്ച്

ഇലകൊഴിച്ച മരങ്ങളില്ല.

ഒരു മഹാപ്രളയമെന്ന് കേട്ട്

തകർന്നടിഞ്ഞ മലനിരകളില്ല.

നിശബ്ദരാക്കിയതുകൊണ്ട്

ശബ്ദം കേൾക്കാതെ പോകുന്നില്ല.

മുഖം തിരിച്ചതു കൊണ്ട്

ഒരു കാഴ്ചയും അതല്ലാതാവുന്നുമില്ല;

അവസാനിക്കുന്നുമില്ല.

വരികള്‍ക്കിടയിലൂടെ വായിച്ചത് കൊണ്ട്

കൈയ്യക്ഷരം മാറുന്നില്ല.

പിഴുത് മാറ്റാൻ ആഗ്രഹിച്ചത് കൊണ്ട്

വിശ്വാസത്തിന്റെ വേരുകള്‍ കരിഞ്ഞു പോകുന്നില്ല.

ജേതാവായില്ല എന്നത് കൊണ്ട്

തോറ്റു പോയി എന്നുമില്ല.